Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΣΥΡΙΖΑ για τους ελαστικά απασχολούμενους και τους άνεργους




• Λύσεις υπάρχουν. Δύσκολες μεν, αλλά υπάρχουν.

• Δεν είναι λύση το πάγωμα μισθών και συντάξεων. Είναι λάδι στη φωτιά.

• Δεν είναι λύση η περικοπή του 14ου μισθού. Είναι μαχαίρι στην πληγή.

• Δεν είναι λύση η υποταγή στις κερδοσκοπικές διαθέσεις των αγορών. Λύση είναι η φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου. Λύση είναι η αναδιανομή του πλούτου. Λύση είναι η στήριξη της απασχόλησης.


Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας και οι Δημ. Στρατούλης, Ελένη Σωτηρίου και Δικαίος Ψυκάκος εκ μέρους της Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασαν σήμερα σε συνέντευξη Τύπου την καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ για τους ελαστικά απασχολούμενους και τους άνεργους
Στη συνέντευξη συντόνισε ο συντονιστής της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, Αντώνης Νταβανέλλος. Παρευρίσκονταν επίσης και ο Κατσάπης Μάνος, άνεργος, Βαβουρέλη Μαρία, συμβασιούχος ΟΤΑ, και Αγγελίνα Χατζοπούλου εργαζόμενη με stage.
Ο Αλ. Τσίπρας στην εισήγησή του τόνισε:
"Είχαμε προγραμματίσει σήμερα να παρουσιάσουμε και θα παρουσιάσουμε την καμπάνια που ετοιμάζουμε για τις επισφαλείς σχέσεις εργασίας. Και κατά την προεκλογική περίοδο είχαμε αναδείξει το θέμα της απασχόλησης ως μείζον θέμα της δικής μας προεκλογικής εκστρατείας. Ακριβώς διότι είχαμε εντοπίσει ότι προχωράμε σε μια άνεργη ανάκαμψη, έτσι είχαμε πει.
Βεβαίως οι εξελίξεις μετά τις εκλογές αναδεικνύουν ότι προχωράμε όντως σε μια διαδικασία παρατεταμένης κρίσης στις εργασιακές σχέσεις. Δεν ξέρω όμως αν προχωράμε και σε ανάκαμψη. Το σίγουρο όμως είναι ότι έχουμε μια απίστευτη στροφή 180 μοιρών στις προεκλογικές εξαγγελίες του κόμματος που σήμερα βρίσκεται στην κυβέρνηση, του ΠΑΣΟΚ.
Χθες ο Πρωθυπουργός μας είπε ότι κινδυνεύει η πατρίς. Ούτε λίγο, ούτε πολύ μας είπε ότι η Ελλάδα ανήκει τους Έλληνες, μονάχα αν οι Έλληνες μάθουν να ζουν χωρίς δώρο Πάσχα και Χριστουγέννων.
Πρόκειται για μια στροφή και για μια κρίση αναξιοπιστίας. Και η στροφή έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Πριν τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Γ. Παπανδρέου μιλούσε για την ανάγκη να προχωρήσουμε σε στήριξη των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων ως εργαλείο αντιμετώπισης της κρίσης. Και η βασική του διαφορά από τον κ. Καραμανλή, ο οποίος μιλούσε για πάγωμα μισθών και συντάξεων, ήταν ότι, έστω και με αισχυντηλό τρόπο, έλεγε ότι θα αυξηθούν οι χαμηλοί μισθοί και οι συντάξεις.
Στο Ασφαλιστικό. Προεκλογικά είχαν πει ότι θα καταργήσουν το νόμο Πετραλιά. Τώρα προχωρούν σε αλλαγές που υπονομεύουν το δημόσιο αναδιανεμητικό και αλληλέγγυο χαρακτήρα της ασφάλισης προς όφελος των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, με ταυτόχρονη απαλλοτρίωση ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Στην υπόθεση των συμβασιούχων ή των stagiers βλέπουμε ένα πολύ σκληρό πρόσωπο.
Στον Προϋπολογισμό που κατατέθηκε και θα συζητηθεί την ερχόμενη βδομάδα στη Βουλή αποτυπώνεται με αριθμούς ότι, όταν η κυβέρνηση μιλάει για νοικοκύρεμα των εξόδων, δεν εννοεί τίποτα παραπάνω από μείωση, συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους. Από τα 1,6 δις € που περικόπτονται, το 1,2 είναι από τα ασφαλιστικά Ταμεία και τα υπόλοιπα 400 εκατομμύρια από την κατάργηση του Ταμείου για τη Φτώχεια. Ενώ στο σχέδιο το επιπλέον 1 δις σε δαπάνες αποτελεί το πρόσθετο κόστος του δανεισμού της χώρας λόγω των αυξημένων επιτοκίων των τραπεζών. Αυτό το 1 δις δηλαδή πήγε στους τραπεζίτες, στις τσέπες τους, που δανείστηκαν με επιτόκιο 1% από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και ακολούθως δάνεισαν το κράτος με επιτόκιο 5%.
Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε μια μεγάλη απάτη δύο μόλις μήνες μετά τις εκλογές. Δύο μόλις μήνες αφότου ο ελληνικός λαός καταδίκασε μια πολιτική σκληρής προσαρμογής στις επιθετικές διαθέσεις των αγορών. Δύο μόλις μήνες αφότου ο ελληνικός λαός πίστεψε τον κ. Γ. Παπανδρέου που μίλησε για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις και μίλησε και για αναδιανομή του πλούτου. Μας είπε ο κ. Παπανδρέου ότι έχει σχέδιο, ότι έχει διασυνδέσεις στην Ε.Ε. και ότι θα διαπραγματευθεί και θα πετύχει μια άλλη πολιτική. Και πριν καλά-καλά ξεχαστούν τα μεγάλα λόγια στα προεκλογικά μπαλκόνια, χωρίς καν να κρατούνται τα προσχήματα. Μια μας μιλούν ανεύθυνα, ανεύθυνα απαντώντας στους κερδοσκόπους που καραδοκούν περί χρεωκοπίας και τώρα περί διακινδύνευσης της εθνικής μας κυριαρχίας.
Όπως είπα και πιο πριν, πρόκειται για βαθιά κρίση αξιοπιστίας. Αν υπάρχει ένας μεγάλος εθνικός κίνδυνος, εθνικής διάστασης κίνδυνος αυτός ο κίνδυνος είναι το φάρμακο που προτείνεται για την αντιμετώπιση της κρίσης να αποδειχθεί χειρότερο από την ίδια την ασθένεια.
Εμείς προειδοποιήσαμε και προεκλογικά, προειδοποιούμε και σήμερα. Μέτρα άδικα στο εισόδημα ή στην κοινωνική ασφάλιση, όχι μόνο δεν θα μας βγάλουν από την κρίση, αλλά θα κάνουν την κρίση ακόμα χειρότερη. Η δική μας θέση ήταν και είναι σαφής. Τα προβλήματα είναι υπαρκτά. Δεν αντιμετωπίζονται όμως με αποσπασματικά και κοινωνικά άδικα μέτρα. Δεν αντιμετωπίζονται με κινδυνολογία. Η χώρα χρειάζεται σχέδιο για την κοινωνική συνοχή, την κοινωνική προστασία και αλλαγές, μεταρρυθμίσεις μακράς πνοής για την αναδιανομή του πλούτου, για την στήριξη της απασχόλησης, για την πάταξη της φοροδιαφυγής, για τη διασφάλιση της κοινωνικής αλληλεγγύης, της κοινωνικής ασφάλισης και για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Λύσεις υπάρχουν. Δύσκολες μεν, αλλά υπάρχουν.
Δεν είναι λύση το πάγωμα μισθών και συντάξεων. Είναι λάδι στη φωτιά.
Δεν είναι λύση η περικοπή του 14ου μισθού. Είναι μαχαίρι στην πληγή.
Δεν είναι λύση η υποταγή στις κερδοσκοπικές διαθέσεις των αγορών. Λύση είναι η φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου. Λύση είναι η αναδιανομή του πλούτου. Λύση είναι η στήριξη της απασχόλησης.
Λύση είναι η μαχητική διεκδίκηση στο πλαίσιο της Ε.Ε.
Μήπως το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία είναι ένα πρόβλημα που αφορά μονάχα την Ελλάδα; Μήπως είναι ελληνικό το πρόβλημα; Μήπως το πρόβλημα αυτό δεν έχει καμία σχέση με τις διεθνείς αγορές που τώρα μας επιβάλλουν ασφυξία; Δεν μπορεί να συναινέσουμε και δεν θα συναινέσουμε σε μια διαδικασία που μετατρέπει τη χώρα μας σε πειραματόζωο της Ε.Ε.
Η κυβέρνηση πορεύεται χωρίς σχέδιο στο σημαντικότερο πρόβλημα ου αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, που είναι το πρόβλημα της διάρρηξης της κοινωνικής συνοχής, με τις απολύσεις και τη διεύρυνση, τη διόγκωση της ανεργίας. Μόλις χθες ο Υπουργός Εργασίας μίλησε για νούμερα που όταν τα λέγαμε εμείς προεκλογικά μας κοίταζαν λοξά σαν να ήμασταν τρελοί, μίλησε για μια ανεργία στο 20%. Οι προσωρινά απασχολούμενοι στη χώρα έχουν φτάσει τους 350 χιλιάδες, οι μερικά απασχολούμενοι στους 270 χιλιάδες, οι ενοικιαζόμενοι τους 30 χιλιάδες, οι εργαζόμενοι σε εργολάβους τους 70 χιλιάδες, περισσότεροι από 80 χιλιάδες νέες και νέοι δέχθηκαν υποσχέσεις, πελατειακού χαρακτήρα ενδεχομένως, πολλοί απ΄ αυτούς από τα δυο κόμματα εξουσίας. Διορισμούς στο δημόσιο που μετατράπηκαν στην πορεία σε θέσεις ανασφάλιστης εργασίας ή εργασίας σε προγράμματα stage και 270 χιλιάδες μισθωτοί εργάζονται σήμερα με μπλοκάκι, ενώ οι ανασφάλιστοι εργαζόμενοι στη χώρα ξεπερνούν τους 600 χιλιάδες.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι, πέρα από το δημοσιονομικό έλλειμμα, έχουμε να αντιμετωπίσουμε κι ένα κοινωνικό έλλειμμα που διαρκώς διευρύνεται και διογκώνεται.
Εμείς λέμε ότι δεν μπορεί ως κοινωνία να κάνουμε τα στραβά μάτια σ' αυτή τη βραδυφλεγή βόμβα. Ξεκινάμε καμπάνια με χρονικό ορίζοντα την Πρωτομαγιά, με δυο βασικούς άξονες: Τη διασφάλιση της σταθερής εργασίας, τη διεκδίκηση δηλαδή σταθερών σχέσεων εργασίας και την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων.
Πιστεύουμε ότι αυτή η καμπάνια δεν είναι μία επικοινωνιακού χαρακτήρα παρέμβαση που κάνουμε. Είναι μια ουσιαστική παρέμβαση. Προεκλογικά μιλήσαμε για την ανάγκη σε βάθος πενταετίας 500 χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και είχαμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς αυτό μπορεί να εξασφαλιστεί. Με μια στοχευμένη πολιτική κενών θέσεων εργασίας. Με ρήτρα απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα. Να μην μπορεί δηλαδή οι κερδοφόρες επιχειρήσεις να προχωράνε σε απολύσεις. Να μην μπορούν οι επιχειρήσεις εκείνες, οι οποίες παίρνουν κρατικό ή ευρωπαϊκό χρήμα, να προχωράνε σε απολύσεις.
Καθώς και για την αύξηση των δημοσίων δαπανών, που θα επιφέρουν μια πολιτική νέων θέσεων εργασίας αλλά και θα καλύψουν τα τεράστια οργανικά κενά στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, εκεί που υπάρχουν πραγματικά πολύ μεγάλες ανάγκες.
Επιπλέον μιλήσαμε πολύ έντονα για την ανάγκη να καταργηθεί αυτό το καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα. Και βρήκαμε τότε ξαφνικά τη σύμπνοια στις δικές μας θέσεις του κ. Παπανδρέου, ο οποίος μίλησε κι αυτός για εργασιακό μεσαίωνα. Και σήμερα βλέπουμε, με πρόσχημα βεβαίως τις πιέσεις της Ε.Ε., ότι, όχι μόνον δεν καταργείται αυτός ο εργασιακός μεσαίωνας, αλλά διευρύνεται και στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα.
Υπ' αυτή την έννοια, εμείς το επόμενο διάστημα θα σταθούμε απέναντι σε πολιτικές που θα διευρύνουν την κρίση. Θα διεκδικήσουμε με συγκεκριμένες προτάσεις λύσεις και πολιτικές που θα ανακουφίσουν τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα, θα δημιουργήσουν ασπίδα αλληλεγγύης και κοινωνικής προστασίας στους εργαζόμενους, στους νέους εργαζόμενους, στους επισφαλώς εργαζόμενους.
Δεν μπορούμε να συναινέσουμε με μια πολιτική που μας οδηγεί στο χείλος του γκρεμού. Αντιθέτως, θα είμαστε εδώ για να οργανώσουμε τις αντιστάσεις, κυρίως όμως και να προβάλουμε την εναλλακτική πρόταση, την εναλλακτική λύση. Δεν είναι ουδέτερα τα πράγματα για να πάμε σε ευρύτερες κοινωνικές συναινέσεις. Υπάρχει η αριστερή πρόταση και υπάρχει και η νεοφιλελεύθερη, η δεξιά πρόταση. Αν ο κ. Παπανδρέου θέλει τη δική μας συναίνεση για να εφαρμόσει τη δεξιά πολιτική του κ. Καραμανλή που καταδικάστηκε στις προηγούμενες εκλογές, δεν θα μας βρει συμμέτοχους. Αν θέλει να συζητήσουμε την εφαρμογή μιας αριστερής πολιτικής, εμείς θα είμαστε εδώ για να την υποδείξουμε. Δυστυχώς όμως έχει αποφασίσει αλλιώς και θα μας βρει απέναντι".

Δεν υπάρχουν σχόλια: